Vattøya

 Våren er i kjømda og det er på tide å komme i padleform att. Nydelege værmeldingar utan for mykje vind lokkar, og tur til Vattøya er innafor. Anne-Mette er med, og tidleg ein laurdags morgon legg vi ut frå Osnessanden. Med finværet kjem det gjerne vind ut på ettermiddagen utan at dette er meldt, så tidleg på`an er alltid tryggast.

To flotte blåe klar for tur.

Silkeføre!

Straka vegen ut mot Vattøya er veldig kjedeleg, så vi legg turen via Håkonsholmen og Byholmane. Er vi heldige er det litt tung sjø ute med Vattøya så vi kan leike litt, men sjøen ligg speilblank og fin så det spørs. Anne-Mette har ikkje vore her ute før og det er jo alltid litt kjekt å vise fram fine padleturar. Kjekt vert det uansett - leik eller ikkje.

Snart ute ved Håkonsholmen (tv)

Ute ved Byholmane. Liten stopp for å fikse på linsene.

Vattøya innan rekkevidde.

Ute ved Vattøya er sjøen framleis like blank - det er ikkje ein gong små dønningar. Hjelmen får ligge trygt i kajakken denne gongen. Ikkje er det mykje fugl å sjå heller. Litt bekymringsfult, for her har det då brukt å være vore mykje liv tidligare......

Når vi først er her ute rundar Lyngøya og, før vi finn eit høveleg berg å lunsje på. Sandøya vart akkurat litt for langt denne gongen, men då har eg jo eit påskudd for å ta turen om att litt seinare.

Lampa på Ytre Forløysinga (!) visar veg.

Eg må seriøst gjere nokke med paddingen i kajakken, for eg har store problemer med nokre musklar som kjem i klem. Beinstrekk på land er naudsynt! Vårsol og svaberg er no heller aldri feil. På denne tida av året har vi jo og sjøen for oss sjølve, det er jo ein ekstra bonus. Etter ein times tid pakkar vi saman og set kursen heimover.

Lunsj i sola.

Utsikt innover att. 

Ulsteinvik i det fjerne.

Sandbotnen og naustrekkea på Osnessanden er alltid fotogen

Det er jo ikkje så mykje som skjer på slike rolege turar eigentleg. Poenget er berre å være ute og nyte litt. Prate og kose oss, bli betre kjent, planlegge nye turar, løse verdensproblem - slike ting. Ikkje nokke spektakulært, men likevel utruleg flott likevel! Aldeles undervurdert spør du meg.

Dagens distanse vart på 11,5 km, passe langt for skuldra akkurat no, men vonar sakte opptrapping gjer seg. Takk for ein kanonfin tur Anne-Mette - eg er klar for fleire turar!!

Middag i det fri

I midten av April hadde vi litt sommar. Og om sommaren er det kjekt å ete middag ute i det fri. Gjerne på ein holme. Eg var litt spent på kva avkomment tenkte når eg lanserte ideen om middag på Borgarøya, men jau - det ville ho være med på! Greie temperaturar og vindstille på yr.no - endeleg skulle eg få høve til å vise ho idyllen det er å padle på speilblankt hav. Det har vore ein tendens til å blåse meir enn meldt dei få gongene vi har vore ute.

Ekstremt låg fjøre på Osnessanden - nokken har drege ut proppen!

Det er lekkert når vi legg utpå, men halvegs over til Håkonsholmen kjem vinden. Og bølgene. Det er jo typisk på ettermiddagen når det har vore sol i fleire dagar. Men Åse klarer seg bra - er berre "litt" (veldig...) irritert på kajakken som snur seg opp mot vinden og ikkje den vegen vi skal. Det er berre å konkludere med at Åse er ein vind- og bølgemagnet!

Yttersida av Hatløya utgår - det vert for krevjande, så vi stilar inn mot Handelsstaden på Borgarøya istadenfor. Då kan vi smette ut på sørsida  og heller smake litt på vind og bølger om vi vil det. Og det gjorde vi.

Idyll - enn so lenge....

Det vises ikkje så godt på biletet, men det var ganske friskt for ein nybegynnar i ein smal kajakk midt ute i leia....

På innsida mot Borgarøya er det relativt stilt.

Vi tek ein runde rundt eit holme på sørsida for å øve oss litt i vind og bølger. Det er ganske frisk, men det går heilt fint!

Dagens mat serverast ved den gamle handelsstaden. Medbrakt åffcårse.

Greie lokaler, men litt kaldsnekje.

Middagen var det Åse som stod for - ein herleg salat! Etter ein liten middagsrast på Borgarøya er det på tide å dra heim att. Det bles fortsatt ganske friskt og litt i overkant av kva som er kjekt for ferskingen. Vinden har det med å løye når sola er på hell, så vi et litt sjokolade og ventar litt til. Og ikkje lenge etter vi har komme oss på vatnet så løyer vinden!

Ulsteinvik i det fjerne.

Det vert betre og betre på veg heim att!

Tada! Endeleg solnedgang frå kajakk!

Det er ikkje alltid det skal så mykje til for å skape litt kvardagsmagi. Å ete middag ute er noko som verkeleg løfter ein heilt alminneleg kvardag. Og no når eg har fått Åse med på notane reknar eg med det vert fleire slike ila sommaren. Om ikkje været vert for gale då!

Utstyrstest

Været er litt ymse og lysta til å bevege seg utandørs er ikkje heilt på topp. Men nokon har planar om å teste ny dykkermaske og har veldig lyst ut i vatnet. Berre ei lita stund altså. Kompromisset vert Osnessanden. Kva skal eg seie - ein flott stad å bade eller drive med rulletrening, men til dykking......tja. Uansett bra nok for ein liten testtur. Å kunne kle på seg utstyret heime er jo uansett alltid ein fordel.

Merkbart kaldare i vatnet no og det er litt vind og regn. Eg kjenner eg er litt smånervøs. Det går ei lita stud før eg finn roen, men den kjem etterkvart. Veldig djupt vart det ikkje dykka denne gongen - Odnessanden er langgrunn og ein må eit godt stykke utover før det vert djupt. Og med godt drag i sjøen utover er ikkje det så veldig aktuelt. Vi held oss på grunna.

Ikkje så veldig mykje å sjå på sandbotn, men eg kom over ei flyndre - det var litt kult. Straumen utover var ganske merkbar - og til tider hadde eg ikkje framdrift i det heile. Ein grei erfaring å ta med seg......Etter slitsom svømming i motstraum fann vi til slutt ein fiskestim i ytterkant av stranda. Men då var eg både sliten og sjøsjuk blitt og klar for å gå på land att. Eg lurer av og til på kvifor eg gidd.......

Anyway - fin tur med mykje læring var det. Dykkinga gjekk nesten like greitt som i sommar, og eg hadde lite problemer med vatn i snorkelen til trass for sjøgang. Så det kjem seg så absolutt! Neste gong vert det ikkje dykka på sandbotn og alle må ha snorkel med!

Første rulletrening med Play

Det er på tide å bli litt meir kjent med Playen. Dessutan treng eg å komme meg på hesten att- få dreis på eigen - og etter kvart kammeratredning, få på plass rulla, surfe og slike ting. Det er alt for lenge sidan eg har holdt på med slike ting, og eg kjenner at eg saknar det. Og så saknar eg rulle- og tøyseøktene med Mildrid på Osnessanden.

Men ein ting i gongen. I dag er det rulletrening og litt eigenredning som står på programmet. Og Mildrid er sjølvsagt med i Greenlanderen. Det er kaldt i vatnet enno, men det får stå til. Dei første rullene er ikkje spesielt bra, men eg kjem meg opp. Etter kvart går det betre. Playen er heilt klart anleis å rulle enn Romany. Gjort rett skvett Romany opp ganske fort og rulla kjennes meit kontant. Playen er meir jamn, det går seinare, ein må jobbe heile vegen rundt. Til gjengjeld toler Playen at eg gjer feil, eg kjem meg opp uansett - sjøl om eg ikkje kjenner båten så godt enno. På godsida.....Vranga er ei anna historie.

Mens Mildrid held på med grønlandsrullene sine, fortsett eg med litt eigenreding og kanting før vi gir oss. Kortversjonen er at her må det øvast, men det står betre til enn eg tudde. Alt i alt ei veldig fin økt, og eg gler meg til å bli betre kjend med Playen!

Endelig litt rulletrening

Tidenes sommer og jeg har knapt nok vært utendørs. Rimelig lei av av oppussing/salg/flytting bestemte jeg meg for at nuh!- nuh fikk hus være hus og heller prioritere litt utendørsaktivitet. Grønlandsrulling er i grunn en aktivitet som passer når man ikke har ork til de lange turene. Dessuten er det litt meditativt å ligge å flyte i vannskorpa. Stive kropper får tøyd seg litt og hodet får hvilt seg. Helt perfekt når man er sliten egentlig.

Selve rullinga var underordnet denne gangen. Static brace var målet, og med den nye tuiliqen gikk det overraskende bra. Prøvde bare noen få ruller ellers, men likevel- det gjorde godt for kropp g sjel!

Rulling

Sist jeg rullet og fikk det til med Romanyen var i juli i fjor- og da var det ikke særlig dreis på det. For noen uker siden prøvde jeg meg igjen uten å lykkes, så nå er det jaggu meg på tide å få dreis på det igjen. Og med ny jobb byr det seg nye muligheter til å få lagt inn ei lita rulleøkt.

Det er 20+ og vel så det når jeg legger ut fra Osnessanden. Der er det for mye publikum til at jeg orker å holde på, så jeg sniker meg bort i nabovika. Godsida testes først, og joda- jeg fikk det til. Og enda en gang! Så er det vrangsiden. Det går- så vidt! Men jeg skal ikke klage- jeg synes det er en bra start dette med tanke på hvor lite jeg har holdt på de siste to årene. Men når jeg skal ta bilde underveis halvvegs i rulla- da skjærer det seg. Jeg får ikke lagt åra i rett posisjon igjen. Avslutter med ei rulle til og en ganske dårlig egenredning. Men alt i alt ei fin økt, men det må jobbes mer med både set up og egenredning.

Albuen derimot syntes IKKE det var særlig stas med rulling- ei heller motvindspadling tilbake.........

Rulletrening

Litt lite bloggings for tida, og det skyldes at det er lite å blogge om. Men her forleden fikk jeg det for meg å rulle i lag med Mildrid. Første gang side.......august faktisk. Og da er det jo perfekt med ei rulleøkt i frisk bris, bølger og regn. I desember.....NOT! Men, men. Standardrulla satt på hver side, shotgunrulla og. Alt for kaldt vann og for mye bølger til å prøve meg på de rullene som bare sitter så där, så det utsetter jeg til en vindstille, solrik dag, evt. til våren. Men jeg fikk meg altså en liten tur på og i sjøen, så da var jeg igrunn fornøyd med meg selv.