Middag i det fri

I midten av April hadde vi litt sommar. Og om sommaren er det kjekt å ete middag ute i det fri. Gjerne på ein holme. Eg var litt spent på kva avkomment tenkte når eg lanserte ideen om middag på Borgarøya, men jau - det ville ho være med på! Greie temperaturar og vindstille på yr.no - endeleg skulle eg få høve til å vise ho idyllen det er å padle på speilblankt hav. Det har vore ein tendens til å blåse meir enn meldt dei få gongene vi har vore ute.

Ekstremt låg fjøre på Osnessanden - nokken har drege ut proppen!

Det er lekkert når vi legg utpå, men halvegs over til Håkonsholmen kjem vinden. Og bølgene. Det er jo typisk på ettermiddagen når det har vore sol i fleire dagar. Men Åse klarer seg bra - er berre "litt" (veldig...) irritert på kajakken som snur seg opp mot vinden og ikkje den vegen vi skal. Det er berre å konkludere med at Åse er ein vind- og bølgemagnet!

Yttersida av Hatløya utgår - det vert for krevjande, så vi stilar inn mot Handelsstaden på Borgarøya istadenfor. Då kan vi smette ut på sørsida  og heller smake litt på vind og bølger om vi vil det. Og det gjorde vi.

Idyll - enn so lenge....

Det vises ikkje så godt på biletet, men det var ganske friskt for ein nybegynnar i ein smal kajakk midt ute i leia....

På innsida mot Borgarøya er det relativt stilt.

Vi tek ein runde rundt eit holme på sørsida for å øve oss litt i vind og bølger. Det er ganske frisk, men det går heilt fint!

Dagens mat serverast ved den gamle handelsstaden. Medbrakt åffcårse.

Greie lokaler, men litt kaldsnekje.

Middagen var det Åse som stod for - ein herleg salat! Etter ein liten middagsrast på Borgarøya er det på tide å dra heim att. Det bles fortsatt ganske friskt og litt i overkant av kva som er kjekt for ferskingen. Vinden har det med å løye når sola er på hell, så vi et litt sjokolade og ventar litt til. Og ikkje lenge etter vi har komme oss på vatnet så løyer vinden!

Ulsteinvik i det fjerne.

Det vert betre og betre på veg heim att!

Tada! Endeleg solnedgang frå kajakk!

Det er ikkje alltid det skal så mykje til for å skape litt kvardagsmagi. Å ete middag ute er noko som verkeleg løfter ein heilt alminneleg kvardag. Og no når eg har fått Åse med på notane reknar eg med det vert fleire slike ila sommaren. Om ikkje været vert for gale då!

Tur rundt Vattøya

Det er lenge sidan eg har padla rundt Vattøya no. Den ligg nokså langt frå land og ligg rimeleg eksponert til. Vinden tek godt her, og det er stort sett brukbart med dønningar som gjer det litt utfordrande enkelte stader. Dette er mao ein stad eg nødig padlar åleine. Bortsett frå på ein dag som denne - når det er strålande sol og blikkstille hav. Og det er ikkje ofte. Eg starta tidleg frå Osnessanden for å utnytte dagen.

Flatt hav!

Ute ved Håkonsholmen

Her har eg komme til Byholmane. Vattøya kan skimtas lengre bak.

Det er så stille det kan bli når eg startar, og eg har sjøen heilt for meg sjølv. Straka vegen ut til Vattøya vert kjeisamt, så eg sneiar innom Håkonsholmen og Byholmane på vegen. Litt meir drag i lufta er det ute ved Byholmane, men berre så vidt. Eg siktar meg inn på lampa eg kan sjå ute ved Vattøya og kjenner litt på at eg no er i ferd med å begi meg ut mot det opne havet. Åleine. Men ikkje bles det og det er knapt nok dønningar. Og eg treng jo ikkje gå på utsida av Vattøya om sjøen er større der ute.

Kryssinga ut mot Vattøya er unnagjort! Her ute ved Ytre Forløysinga. Artig navn.

Ut mot storhavet.

Det er stilt også ute ved Vattøya, så eg vel å padle rundt. Eg veit det er nokre brott å passe seg for her ute, men i dag er det ingen fare. På den nordvestlege delen er det natureservat med ferdselsforbode  i tida 01.05-31.07, men det er enno April. Eg både høyrer og ser mykje fuggel så  hekkinga er nok i emning. Etter ei lita ri rundar eg Vattøya på austida. No er det på tide å finne seg ein rasteplass litt unna folk. Her ute har det vore fastbuande med eigen skule og greier, men no er det berre hyttefolket att. Eg finn meg eit nest med god utsikt både nordover og sørover.

Utsikt mot Flø og Roppehornet. Godøya kan skimtast lengst bak.

Utsikt i retning Ulsteinvik

Etter ein halvtime i sola gjer eg meg klar for heimveg att. Straka vegen inn mot Ulsteinvik er like keisam denne vegen òg, så eg legg like godt ruta innom Byholmane og Håkonsholmen. Men først litt rekognosering langs land på sørsida.

Ytre Forløysinga sett frå aust. Det ligg faktisk ei hytte så vidt synleg th. i bilete.

Det er vår i lufta, men framleis godt med snø i fjella

Vel attende til Håkonsholmen traff eg kjentfolk i kajakk. Kjekt då å slå følge siste biten inn. Vi tok turen gjennom sundet for her er det alltid så flott.

Håkonsholmen sett frå yttersida

Lekkert! Ulsteinvik rett fram.

Den flotte sjøbuda på Håkonsholmen

Vel attende på Osnessanden att har resten av bygda vakna til liv. Eg pakkar saman vel fornøgd med turen. Det er som sagt ikkje ofte det er mogeleg (dvs. lurt) å padle åleine ut til Vattøya, men i dag var altså ein slik dag. 11,5 km t/rt vart det - ikkje allverden, men ein finfin start på dagen!

Påsketur til Vassteinvatnet

Påsken i år har vore heilt fantastisk. Godt med snø for oss som likar å gå på ski, og sol, sol, sol! Då er det berre å komme seg ut - innearbeid kan vente til vêret snur. Og ein kosetur med med lovnad om pølsegrilling, appelsin og sjokolade i lag med jentene er vel kjekt når alle for ein gongs skuld er samla? No skal eg vedgå at ikkje alle syntes dette var ein god idé. Minsta hadde ikkje pakka korkje ski eller klede, men det kjekke med at ungane veks opp er at dei då kan låne mor sine ting. No mercy!

Tur til Vadsteinvatnet frå Krøvelseidet (Volda) har blit eit av mine favoritturmål. Ikkje alt for langt å køyre, passe langt, passe bratt og stort sett godt med snø når det er lite ute hjå meg. Dessutan er det utruleg vakkert her oppe. Eg hadde gjort avtale med Therese om eit treff i løpet av Påska, og no la det seg til rette for å kombinere sosialt med tur, så dei slo følge. Kjekt!

Det er berre lekkert! Dagens turfølge.

Første bakkane er unnagjort. Eit par til aå er vi ved Rotevassetra.

Her har vi nett passert Rotevassetra. Berre nokre få bakkar att!

Siste kneika!

Det er varmt og fint oppover. Blaut snø og fellar gjer det litt trått. Motbakkane er lengre enn kva mor forespeila og minsta byrjar å bli lei. Dette er ikkje ein tenårings draum for korleis påska skal nyttast. Heldigvis for mor legg dei to andre vaksne i følget ein dempar på sutringa, og med lovnad om sjokolade og pølser (fungerer uansett alder) kjem vi oss heilt fram til målet. Og som vanleg med ungar på tur vert det lite tid til å ta bilete....Service takk!

Obligatorisk pølsegrilling i påska

Turfølget har andre avtalar og dra ned i forvegen.

Heile flokken samla!

Medan dei to andre drar ned att sit vi ei stund til. Folketomt, stilt og fint. Sola gjer godt. Til og med minsta er fornøgd! Vi pakkar saman  og vender nasen nedover att. Farta er det ingen ting å sei på så det går radig. Og ved nede er alle einige om at det var ein fin tur! Sjølv om enkelte syntes den vart i lengste laget.....

Kosetur i Kjeldsund

Sjølv om påske og finevær for ange er synonymt med skitur, er det å padle på denne tida av året kanskje noko av det finaste eg veit. Sjøen er som oftast krystallklar og lufta klår og skarp. Då er det kjekt å få høve til å padle med nye folk. Nokre kjente, nokre ukjente. Og kjekt å treffe folk eg kun kjenner frå den digitale verda på ordentlig.

Sulling i Kjeldsund er ein fin plass når hovudmålet er å være sosial. Praten går ofte fortare enn åretaka, så det er ikkje om å gjere at det er for langt. Men det må være langt nok til at det er fint å legge inn ein god rast, og i området rundt og i Kjeldsund er det fleire fine plassar å gå på land. Men først tok vi oss ein runde for å kikke oss omkring.

Speilblankt i Kjeldsundet

Vi tok ein snartur inn i Makrellvågen. Rjåhornet rett forut.

På veg tilbake mot Kjeldsundet att.

Den gamle røykeriet i Kjeldsund

Her har vi runda Hestholmen og er på tur sørover igjen.

Det er berre lekkert!

Vi kryssa over mot Furøya snirkla litt der før vi pausa. Her heiter det også Kjeholmen...

Kokekaffe på bål og godis er obligatorisk på kosetur.

På heimveg snirkla vi meir. Bakarholmen th og rett fram.

Det er utruleg kor fort tida går når ein er på sjøen i godt selskap. Området rundt Kjeldsund er ikkje frykteleg stort, men med all snirklinga kom vi påå i 9,3 km målt i ettertid på kartet.Med grilling, god prat undervegs og nye bekjentskaper vart dette ein strålande påsketur på sjøen! Takk for turen - og på gjensyn!

Early Bird rundt Hatløya og Borgarøya

Nokre gonger er det fint å legge avgarde på morgonkvisten. Og dette var ein fin dag til det, og ein finfin start på ein Palmesøndag. Eg har padla rundt Hatløya fleire gonger før, men der ligg jo fleire småøyer det går å padle rundt der ute og. Og på evig leit etter nye teltplassar tenkte eg at det var verd litt undersøking. Og som sagt så gjort. Eg fann ikkje så himla mange nye teltplassar, men turen var fin fordiom.

Start ved Osnessanden

Ved Tjuvholmen

Utsikt mot Byholmane

Litt snirklepadling i Tarevika.

Pause ved Grøneholmen

Snødekte fjell - freistar det og!!

Gurskøy rett forut og Herøy bru th i bilete (om ein zoomar litt inn)

Sørenden av Kalvøya. Trur eg....

Ulsteinvik

Tilbake ved Osnessanden att.

Rjåhornet (598 moh)

 I år har påska verkeleg vore fin, og til alt overmål har det vore skiføre her ute i Nordvest. Tysdag etter palmehelga fekk eg og eldste jenta oss ein finfin tur opp til Rjåhornet ute i Herøy.

Vi starta på parkeringa ved Leikongsætra. I seinaste laget skulle det vise seg. For når vårsol i bakkane blenker, forsvinn skiføret under føtene våre. Om ikkje lenge er det fjellsko som gjeld. Vår snø er tungt å gå i, men så lenge turen er målet er det ikkje så nøye om vi ikkje kjem oss på ein topp.

Dei første bakkane opp frå Leikongsetra. Det er vår!

Sollia eller Rjåhornet? Åse nyt utsikta medan vi tenkjer oss om.

Ingen av oss er heilt i slaget, så vi funderer på kor langt vi orkar å gå. Vi studerer litt kart og terreng, og satsar på enten Sollia eller Rjåhornet. Og om vi ikkje orkar nokon av delane, er det og greit å snu oppe på Sletteheidane. Vi ser.

Flott utsikt mot fjella i Syvde (?).

Vel oppe på Sletteheidane. Flott utsikt mot Sunnmørsalpane!!

Vi kjem oss greit opp på Sletteheidane, og vert stadig lurt av avstanden. Som til forandring er kortare enn det vi i utgangspunktet trudde. Frå Sletteheidane ser vi ein knaus med mast på som kan være eit fint turmål. Ettersom den ikkje ser ut til å være så langt unna, så vi siktar oss inn på den. Det viser seg faktisk å være Rjåhornet!

Rjåhornet rett forut. Det er ein liten tanke lengre og brattare enn kva som vises på bilete.

Toppen!!

Det er nesten t-skjortevarmt heile vegen opp og skikkeleg påskestemning. Alle andre ser ut til å ha valgt seg Sollia som turmål. Det er i grunn litt fint å tusle avgarde for oss sjølve. Vel oppe er det obligatorisk kakao, sjokolade og appelsin, før vi må skunde oss ned att før det frys på og vert vrient å renne.

Flott lys!

Nede på Sletteheidane att.

Nesten nede att.

Vi kjem oss heilberga ned, men det var i siste liten for føret sin del. Det går litt ut over lårmuskulaturen, men det gjeld same regelen ned som opp - det er berre å ta tida til hjelp. Dette omsrådet har eg hatt lyst å utforske lenge, så kjekt å endeleg fått gjort det. Skiterrenget her er fenomenalt - når det er snø. Og slikt er fint å vete til seinare :)