Klubbtur i Eiksund

Eigentleg hadde eg tenkt meg ein tur på ski, men etter å ha googla stoda på løypene i Ørsta, tok eg ein 180 og heiv meg med på klubbtur i Eiksund i staden. Litt kort tid på å få kajakkstativet på plass, pakke, laste og køyre, men det gjekk akkurat!

Anne-Mette er klar for tur!

Eg har eigentleg aldri vore so begeistra for Eiksund. Heilt sikkert fordi dei turane eg har vore på her mest har vore rundt Eika, der eine sida eg fin og andre drepande kjedeleg (sorry - ikkje skyt..!). Men turleiar Gunnar har andre planar. Via Selvågane skal vi padle til Måløya, inn mot Eika og tilbake. Høyest bra ut!

Det er vår i lufta når vi padla utover mot Selvågane. Speilblankt og lekker solnedgang med litt kaldsnekje, men vår i lufta. Padleformen er litt rusten, men etterkvart som eg vert varm i skrotten gjekk det litt lettare. Skuldra er framleis litt kranglete, men då er det jo berre å ha betre teknikk, ikkje sant? Nuvel - det er nok litt å gå på der og....

4 glade padlarar på tur

Fløyelspadling

Over mot Måløya byrjar det å skymes, men månen heng over oss så det vil uansett ikkje bli heilt mørkt. Vi finn ut at om vi tek vegen heilt ut til Måløya rekk vi likevel ein kort beinstrekk på land til at eg når kolonnekøyringa gjennom Selvågtunellen klokka 20.30. Det er nemleg ein fin "kanal" her som berre må sjåast etter det som vert meg fortalt. Og ettersom eg ikkje har vore her før (Måløya ser rimeleg kjedeleg ut frå avstand nemleg...) så stemmer eg for, sjølv om armane byrjar å bli lange.

Og jaggu er her flott! Eit smalt sund med sandbotn, krystalklart vatn, nesten fullmåne, vår i lufta.... Det kan ikkje bli betre. Og dermed fekk padling i Eiksund seg ei stjerne i boka.

Snirkling mellom Måløya og Bjørnen (trur eg..)

Etterå går kursen over mot Eika. Gunnar har planar for kor vi skal ta oss ein kort beinstrekk, og det er berre å følge på. Og trur du ikkje han har ordna med ved til bål og greier? Jaudå, sjølsagt har han det. Vi riggar oss til med kaffi og noko attåt. Anne-Mette byr på sjokoladekake, Gunnar får fyr på bålet, Sigrid kvitrar om kapp med fuglane og månen lyser på kveldshimmelen. 

Lekkert i skyminga!

Båling er alltid stas!

Etter ein halvtime kjem vi oss ut på vatnet att medan månen føl oss siste biten attende til Eiksund. Treng eg seie det var magisk? Og det på ein heilt alminneleg tysdag. Padling i Eiksund fekk seg heilt klart eit løft etter denne turen!

Takk for superfin tur!!

På glattisen

Så kom vi oss på skeiser i år og! Det såg lenge mørkt ut - men so klinka det til med minusgrader akkurat lenge nok til at isen la seg på Hjørungdalsvatnet i midten av februar. Då er det veldig greit å ha ein lokal helt til kollaga som kan komme med daglege rapportartar kor vidt isen er trygg eller ikkje.

Hjørungdalsvatnet er utruleg flott! Stort nok til at det tek si tid å gå ein heil runde, men lite nok til at det "skjer" noko heile vegen langsmed. Der er holmar og viker, furukoller, ur og siv. Mykje å sjå på under vegs med andre ord, og veldig vakkert.

Eg gler meg til å vise Lene vatnet ettersom ho ikkje har vore her før. Kollega Sveinung og ein kompis møter oss nede på isen - det er alltid kjekt å være fleire. Isen ser bra ut og når vi måler er det 12-15 cm tjukk stålis og evig trygg nok.

Stålis og Lene er klar!

Som vanleg tek det litt tid å venne seg til skeisene og balansekunsten vert ikkje betre med åra. Ungdommen fyk avgarde medan vi ikkje fullt så unge prioriterer helsa framfor fart. Isen syng medan vi går - vakre spiooooong`ar og skarpe smell. Det er noko naturstridig i å gå på blankt vatn, så litt skremmande i byrjinga heilt til ein vert van med det og trygg på isen. 

Også på skeiser gjeld det å snirkle seg mellom der det er mogeleg.

Etter ein liten oppvarmingsrunde slår vi følge med ungdommen til sørenden av isen. Her er det ei lita elv som er farbar på skeiser, og som Sveinung vil vise oss. Men under vegs slår forskertrangen til når store bobler i isen dukkar opp. Kanhende er dei sopass fulle av metangass at det brenn? Fyrstikka får eit ekstra blaff når vi tek hol på isen, men den heilt store flammen uteblir. Men artig lell!

Det er kult med bobler i isen.

Så tek vi oss ein tur oppover "elva" til Sveinung. Assosiasjonar til "Overfloden" og Brødrene Dahl kjem fort. Elva slyngar seg innover marka delvis skjult av vegetasjonen langsmed så det er ikkje lett å sjå kor den endar. Og med fire vaksne oppå slepp isen tak i elvebredden med eit drønn og spenniga stig eit hakk. Ikkje at det er spesielt djupt her (lovar Sveinung), men vi hadde ikkje akkurat planlagt for å vasse...Heldigvis var isen så tjukk at den ikkje braut sund i tillegg så vi slapp å bli våte.

Dritkult å gå skiser innover markene!

Etter miniekspedisjonen oppver "Overfloden" byrja beina å få nok. Telefonen tok kvelden så det vart heller ikkje fleire bilder og dagslyset var i ferd med takke for seg. Ein flott tur vart det uansett, og veldig kjekt å få seg ein tur på skeiser!

Takk fore turen, og så er det å håpe på is til neste år og :)

Heile Noreg bålar

18.januar var den offisielle opningsdagen for Friluftsårets År 2025 og med oppmoding om båling over det ganske land. Og kajakklubben måtte sjølvsagt være med på det! Det var meldt litt kastevind, men ikkje verre enn det vi kunne handtere. Vi skulle trass alt ikkje lenger enn til den nye padlehuken ca 2,5 km frå klubbnaustet.

Vi var 7 stk som la frå kai 12.30 og 2 og 1/2 som tok beina fatt - ikkje værst på ein laurdag formiddag. Eg var litt spent på korleis skuldra skulle handtere motvind og bølger, men det gjekk greit nok. Litt vindfullt til tider var det og skvalpete sjø, men alle kom velberga til land.

Anne-Mette, Hege og Sigrid.

Fint når sola stig!

Endelig framme!

Det vart litt lite bildetaking på veg utover. Motvind og sidebølger gir ikkje optimale høve til å ta bilder, trur fort det kunne blitt lit bading om eg forsøkte. Men bortsett frå vinden var i grunn vèret ganske greit. Vårlege temperaturar og til dels blå himmel. Kaffi på bålet sjølvsagt, pølsegrilling og eplekake. Eg driv nemleg og snikinnfører kokekaffi på turar og når folket ber om påfyll er det jo håp! Trur det må bli litt meir kaffikok på turane framover.

Ein kan også nå padlehuken til fots - kjekt for dei minste det!

Eg fekk og endelig høve til å teste ut ein av dei mest fantastiske julegåvene eg nokon sinne har fått trur eg. Lene driv for tida og fargar garn med mose og lav ho plukkar sjølv - og trur du ikkje ho har strikka og tova eit heilt fantastisk flott sitteunderlag til meg av dette garnet då!! Dette varma langt inn i sjela altså, og ikkje berre stumpen.

Finaste julegåva frå Lene!

Etter eit par timar med drøs og kos i padlehuken, tok vi mette og nøgde fatt på heimvegen att. Vinden hadde stilna og det vart reine silkeføret heim att. Dagane er korte på denne tida, og sola var i ferd med å ta kvelden når vi la avgarde.

Heldigvis lite vind på heimvegen!

Korte dagar og og lyset forsvinn fort!

Siste etappe fram til klubbnaustet. Sigrid leder an!

Veldig kjekk tur med kjekke folk. Skuldra har kjent det no i ettertid, men eg kryssar fingrane for at den kjem seg med tida. Takke for turen :)

Rundt Hatløya - stille før stormen

Om ikkje sommaren vart bra i år kunne ein jo håpe på ein fin haust, men den gong ei. Regnet vil ingen ende ta, så når det ført vert opphald grip ein sjansen til tur før den meldte stormen som skal komme tek laus. Og det er faktisk "stille før stormen" når eg legg utpå. Speilblankt faktisk! Litt variasjon på turmålet må til, så denne gongen padlar eg rundt Hatløya MED klokka, og ikkje MOT slik eg brukar.

Det er deilig å være på sjøen i dag. Mildt og fint og stilt. Båtlivet har gitt seg for sesongen, og det er berre nokre få av oss som framleid badar. Denne gongen måtte søndagsbadet vike for padling - ein rekk ikkje med alt.

Lampa på Boholmen (helt tv i bildet) og Dimna sett frå uvant hald

Eg siktar meg inn mot Kloholmane der det er ein fin lagune og potensiell teltplass eg må sjekke ut ved høve. Midtfjords finn eg ein daud fugl av noko slag. Eg er ikkje spesielt god på slikt, men ut frå bilete på det store internettet synes eg det liknar på ei alke, kanhende ungfugl? Framme ved Kloholmane ser eg det sit ei stor ørn i ein busk, men den lettar og forsvinn når eg nærmar meg fjellveggen. Eg burde lære meg meir om fuglar for det er alltid kjekt å vete kva ein ser på sin veg, men tippar det er ei havørn.

Kan det være ei alke, nokon som veit? Heldigvis ikkje teke sin daud av nylontau, men trist likevel

Havørn (?) ved Kloholmen

Håkonsholmen bakerst til høgre.

Forbi Klohomane og inn mot Borgarøya fekk eg lyst å kike meg litt rundt der eg ikkje brukar å padle. Det kan jo være greit å variere turen litt. Kanskje går det å snike seg mellom det som ser ut som to holmar lenger inne og. På vegen dit padlar eg forbi eit naust og eit annekse som ein kollega har teikna. Det riggar så fint både i landskap og med dei gamle husa synes eg, gamalt og nytt i skjønn foreining. Litt lengre inne håpar eg på å kunne snirkle inn i mellom og over mot Borgarøya med det gjekk ikkje gitt ikkje. Berre å snu og padle ut att!

Innsida av Hatløya. Sjeldan eg padlar attmed land her.

Litt arkitekturbefaring må til. Nytt naust og anneks teikna av kollega Ingvill.

Gjekk visst ikkje an å padle rundt her....Full stop!

Eg gidd sjeldan gå i land når eg er ute åleine på denne runden sjølv om eg ALLTID har med ein lite matbit og noko attåt. Ved Borgarøya var det folk, så då droppa eg det i alle fall, og nista vart heller ete om bord med kakao servert på dekk før eg stakk nasen ut mot havet att. Men kakaoen smakte like godt for det.

Handelsstaden på Borgarøya - også frå ein annan vinkel.

Yttersida av Hatløya er det absolutt finaste stykket på heile turen uansett kva for veg, men eg må tilstå eg likar spesielt å runde frå sør og så vestover. Lyset denne vegen er berre heilt nydeleg.

Ut mot havet att. Alltid like fint å runde sørenden av Hatløya.

Roppehornet og Veten ut mot Flø i syningom.

Siste stopp før kryssinga over mot Osnessanden att er Håkonsholmen. Dette er ei lita perle og heldige er dei som får bruke denne idyllen. Eg trur heilt sikkert eg hadde blitt fastbuande her ute om eg hadde eigd det sjølv. Så kunne eg hatt nokre høner og eit par sauer, heimekontor og berre dra til  by`n når eg trengte litt melk og kaffi og slikt. Men eg må nok nøye meg med telt enn so lenge...

Idyllen på Håkonsholmen litt meir på kloss hald.

Tilbake til Osnessanden

Siste del av turen er litt kjedelig, men været er fint og sjøen enno speilblank. Og då er det ikkje so værst likevel. Fin tur vart det i alle fall og kjekt å få lufta seg litt før stormen kjem.

Sjønær 2024

 Årets Sjønær på Runde er den 3. i rekka. Og i år som i fjor skulle klubben stille på Sunday Funday med prøv å padle. Eg skulle jo helst også prøvd meg på litt dykking for det er lenge sidan sist, men vi hadde jo lova å stille...I fjor var eg med heile helga - i år passa ikkje det så godt, men eg fekk med meg foredrag og middag på laurdagen. Det er heilt utruleg kva dei har fått til - eg likar opplegget kjempegodt så litt kjipt å ikkje få med meg heile helga, men litt er betre en ingen ting!

I alle fall - i år måtte eg og til pers med å køyre kajakkhengaren.... Eg har ikkje allverden med erfaring ut over å køyre med den tilhengaren eg har sjølv. Dessutan det er vel akkurat i grenseland for kva eg har lov til. Men må man så må man, og vi skulle grytidleg avgarde i glesgrente strok såe.....Men det gjekk no greit både til og frå.

Anne-Mette er klar for innhogg av folk...

Vi var litt spente på kor monge som ville dukke opp. På slutten i fjor kom det eit heilt rush av både store og små, men i år var det berre nokre småtassar som ville prøve seg. Men dei få som kom kosa seg! Det spørs om vi ikkje vert litt usexy, samanlikna med ball, SUP, fridykking og coasteering......

Mykje småfisk å sjå!

Mens vi venta på potensielle "kundar" tok vi oss ein runde for å sjå på kva dei andre dreiv på med. Fridykking veit eg er gøy, men til neste år har eg lyst å prøve coasteering - det ser innmari kjekt ut. Der dei holdt på var det og fine brott å leike seg i for oss med kajakk. Vi fekk ein liten surf kvar over eit sva, men utan hjelm tok vi det litt forsiktig og lot det bli med denne eine...

Fridykking

Coasteering. Her var det og fint å padle over skjæret th 

Hege og John fekk seg og ein tur medan dei venta på "kunder".

Litt liten interesse for kajakkpadling i år altså. Og kanskje er det ikkje "kom og prøv kajakk" som er greia på Sjønær. Vi klarer ikkje konkurrere med dei andre aktivitetane. Så her må vi nok i tenkeboksen til neste år! Det var no kjekt likevel. Eg (som einaste som padla kajakk fekk med meg litt av laurdagen og. Foredrag på ettermiddagen av folk frå rundt om kring i verda som studerar livet i havet, og som av ulike grunnar (ofte kalt tilffeldigheit) har ei eller anna kopling opp mot Miljøsenteret på Runde. Under middagen på kvelden (fantastisk god mat!!) vart det og høve til å prate og bli kjent med andre som og bryr seg om havet. Ein kan verte mørkeredd over alt ein les skjer med naturen no fordi vi ikkje har hatt vett til å trø forsiktig, men å høyre på fagfolk som vel å være optimistiske for framtida, gir jo litt håp!

Vel blåst for Sjønær 2024 og Miljøsenteret på Runde!

Med HKK rundt Nautøya

I byrjinga av September holdt Anne-Mette og eg ein tur for HKK. Sol og fint vær og greier. Det har vore lite turar i HKK-regi siste åra, og det tenkte vi å gjere noko med. Men vi byrja forsiktig med ein lågterskertur for dei som ikkje har padla så mykje. I tillegg til Anne-Mette og meg var der tre stykk som møtte opp. Litt labert på ein solfylt dag kaskje, men det er mogeleg folk har gitt oss litt opp?

For litt variasjon tok padla vi på yttersida av sjølve Herøya.

Det var aldeles nydeleg ute på sjøen, og med så lite sommarkjensle som har vore her i år, set ein ekstra stor pris på slike dagar. Vi nikosa oss! Padla på innsida av Petterholmen og før vi runda Herøya på nordsida og kunne sjå heilt ut til Flåvær. Det er ei stund sidan eg har vore der ute, så det er snart på tide.

Nydeleg vær! Bergsøya i bakgrunnen

Finaste utsikta eg veit heromkring - Flåvær!

Så er det på tide å padle til padlehuken for pause. Men før vi gjekk på land ville Arnfinn (82!!) freiste rulla - og det får han sjølvsagt til med glans! Skvett opp att som ein kort og får det til å sjå så innmari lett ut! Eg har har ikkje rulla på eit år (?), kanskje meir, og tenkte å teste etter pausa. Så var det å håpe på at motet holdt så lenge.....

Her rundar vi innover att i retning padlehuken.

Arnfinn sluttar aldri å imponere. Her gjer han seg klar for ei rulle

Og jaudå! Han kom seg opp.

Vi tok oss ein lang og god pause på land før vi vende nasen heimover. Men eg måtte sjølvsagt teste rulla først. Og eg fekk det til med eit nødskrik! Ingen fotodokumentasjon, men plenty med vitner - det får halde. Ettersom det ikkje var ei særskild god rulle, stoppa eg med denne eine. Det som ikkje funkar har ein tendens til å sette seg fast i tankane, så eg valgte heller å sjå på det som ein siger - dog med forbetringspotensiale.

Framme ved padlehuken og det er tid for ein beinstrekk

Her er vi på innsida av Vedøya på tur heim att.

Arnfinn med Ulsteinvik i det fjerne.

Vi tok med oss det vi kunne finne av holmar for å gjere turen maksimalt lang. Klombraholmen og Vedøya vart runda før vi til slutt kunne passere på inssida av Nautøya og tilbake til naustet att! Alt i alt ein finfin tur på vel 6 km, så får vi sjå om det ikkje vert fleire turar i klubbregi.

Ulsteinvik - Kjeldsund

Det har kort sagt vore dritvèr i nordvest i sommar. Reg og regn og atter regn. Og vind. Ikkje har eg fått gjort det eg skulle på huset og ikkje har det vore padlevèr. Dei få dagane som har vore med brukbart vèr, dei har då stort sett gått med til klipping av plen og hagearbeid. Det gror sjøv om det regnar! Så kva er løysinga? Jau, padle sjølv om det bøttar ned når vinden i det minste ser ut til å være handterbar.

Så då gjorde eg det. Med fine temperaturer (20+) og lovnad om opphald i litt ut over dagen, så vart det padletopp og shorts. Sommar er sommar og tørrdrakt vert alt for varmt. Det er jo eit pluss om ikkje anna. Planen var å padle til Skreddarholmen og sjå om der er brukbart for telting og tilbake til Ulsteinvik att.

5 minutt etter eg har lagt frå land kjem regnet....

Yr har ikkje akkurat vore presis i sommar, så opphaldsværet som er lova kjem i veldig korte periodar. Det såg lovande ut ei ri, men kor lenge var Adam i paradis?

Opphald og litt snirkling mellom holmane nord for Dimna.

Ved Dimnaneset og fri sikt mot Herøybrua.

Ikkje veldig lenge. Rett etter eg hadde passert Dimnaneset vart det både regn og vind. Akkurat då angra eg litt på at eg ikkje tok på meg tørrdrakta. Her har vind og bølger nesten  fritt leide inn frå vest med ein del grunner eg må passere, så det kan bli litt krapp og rotete sjø. Heldigvis vart det ikkje så gale, men nok til at eg ikkje prioriterte å sleppe åra for å ta bilde. Etter 20 minutt med intens jobbing kom eg såpass i le for vind og bølger at eg kunne fiske fram kamera att.

Skreddarholmen.

Borte ved Skreddarholmen var det å finne ein god plass å gå i land for beinstrekk og klesskifte. Etter ein time med regn og vind byrja eg å bli sånn passe kald og våt - men heldigvis hadde eg vet nok til å ta med både tørrdrakt og ullklede. Nista hadde eg sjølvsagt reist frå, men det freista no ikkje særleg å sette seg til for å ete uansett. 

Rekognosering ved Skreddarholmen. Grått og vått.

Eg padla litt rundt før eg fann ein høveleg plass å gå i land. Nokon potensiell plass å telte var ikkje mogeleg å sjå frå kajakken, og våt og kald som eg var freista det ikkje å sjå meg om lengre inn på holmen heller. Det får bli ein anna gong. Eg fann meg ei lita bot under eit tre der eg kunne stå å skifte, men særleg til ly vart det no ikkje. Og prøv å trekke på det ullnettning og tørrdrakt på ein våt kropp. Det går ikkje akkurat fort....

Kort pause på land

Med litt varmare klede på og sjokoladepåfyll var det eiegntleg berre å snu og padle attende. Noko eg eigentleg ikkje var særleg lysten på, vind og regn og kjedeleg strekning attende tatt i betraktning. Å fortsette vidare inn til Kjeldsund var eg mykje meir lysten på. Mindre eksponer, og så vert det totalt ein meir variert tur. Som sagt så gjort - eg ringde heim og tinga på henting før eg fortsette mot Kjeldsund.

...og regnet berre fortsette...

Frå hav til fjordlandskap.

Inn mot Dragsundet.

Dragsundbrua

Kjeldsund

Eg byrjar å få god kontroll over dette området frå kajakk no, og det er litt kjekt. Kanskje ikkje verdas mest spennande padleområde, men på den andre sida er vi rimelig godt bortskjemde her på mine trakter så eg kan vel ikkje klage. Det vart jo i grunn ein fin tur, trass i regnværet! Men om det er mogeleg å telte på Skreddarholmen gjenstår enno å sjå.