Stille morgon i Kjeldsund

Det er lenge sidan Mona og eg har padla i lag, men mot slutten av ferien fekk vi oss ein tur. Eigentleg hadde vi tenkt å fare utover og rundt Vattøya i morgonsola, kose oss og kike utover havet. Men når eg stod opp låg havet inntylla i skodde. Som ikkje var meldt. Då har ein i grunn to val: gi seg på det eller dra til Kjeldsund.

Vi gjorde det siste. Og heldigvis var det skoddefritt der inne. Litt lågt skydekke, men stilt og framleise fin nok temperatur til å droppe tørrdrakta. Og skulle skodda sige innover er det kort veg til trygg grunn over alt.

Blikkstille!

Det er alltid kjekt med ei rast på land, så vi padla over mot Haddal-sida og fann oss ei lun vik der. Dit hadde og knotten funne fram, så når det gjekk frå relativt blikkstille til absolutt heilt blikkstille pluss yr, måtte vi gi oss. men då hadde vi no fått te og tylla i oss kokekaffi (absolutt eit must på tur) ei god stund.

Snart lunsj!

Lunsjpause med kaffi og sjokolade frå Longyerbyen

Med knott rundt øyrene var det godt å komme seg i kajakken att. Vi tok sjølvsagt vegen via holmane i Kjeldsund. På fjøre sjø er det nokre stader det ikkje går å padle mellom, så då får ein ta vegen rundt - eller drage kajakkane over. Med tang og tare å drage på gjekk det ganske lett!

Når ein ikkje gidd å padle rundt....

Kjeldsund er fint å sulle rundt i med plenty holmar å padle rundt og mellom, men superlangt vert det ikkje. Mona var spent på kor godt padlinga gjekk ettersom det har vore landligge for kajakken eit par år, men det gjekk heilt supert! Turen vart på 7,5 km og ein heilt super tur tidleg ein sundag formiddag!

Tilbake til start.

(Og ja - eg såg deg...)

Formiddagstur til Flåvær

Det har vorte litt lite padling i ferien, men eg fekk meg no ein tur til Flåvær med Anne-Mette. Dei fine dagane med sol og temperaturar opp mot 30 grader varte ikkje evig, men 23 pluss, vindstille og opplett er også heilt innafor. Anne-Mette hadde andre planar for ettermiddagen så vi starta dagen tidleg.

Sjølv om eg har vore fleire turar ute ved Flåvær er det lenge sidan eg har padla via Moltustranda og Tarberg, det var faktisk litt kjekt å gjere. Ute ved Langholmane gjekk vi på land for å sjå etter potensielle teltplassar, før vi sikta oss inn på Flåvær for pause ved fyret. Padleformen har gått litt ned i løpet av ferien, så det gjorde seg med ein lengre pause der.

På heimvegen snirkla vi rundt Lisje og Store Sandøya, utan at eg tok nokre bilete (var meir oppteken av å kikke etter teltplass...), og vipps så var vi tilbake til start. Flott tur og herleg start på dagen! 

Herøy gard

Over mot Moltustranda.

Langholmane. Her har eg ikkje vore på årevis...

Langgrunt og fint. Og ein og anna teltplass....

Flåvær fyr

Pause på innsida av fyret denne gongen med utsikt til Skorpa og Bergsøya

Tilbake til Herøya...

....og Herøy gard

Artig ved Runde

Kim har forelska seg aldeles i Runde. Ho og ein gjeng tenkte seg dit for å padle litt i røff sjø, og lurte på om eg ville bli med.  Og det ville eg såklart. Pilgrimmen (expd.) opplever eg er litt mindre stabil enn Romanyen i litt rotete sjø, og kanskje og litt i lengste laget for leik og morro. Men klubben har ein NDK Sportive - som er lillesøstera til Romany som eg tenkte eg kunne prøve. Og det var intet dumt valg!

Det kjentes heilt rett ut når eg sette meg i den. Framleis ein liten kajakk og her er ikkje rom for særleg vektoppgang, men cockpiten er noko større enn i Pilgrimmen, og då teoretisk lettare å gjere eigenredning i. Første stykket er der sjøen er mest rotete, så litt spent var eg.

Bølgene var passe store. Ikkje så høge, men med mykje kraft.

Bølger vises aldri på bilder....

Medan vi andre var i turmodus, var Jorge i fiskemodus. Så strekninga der sjøen er mest rotete gjekk i dorgetempo bokstavelig talt. Å ligge i ro ute i rotete sjø (snøret skal både ut og inn) er noko av det værste eg gjer i kajakk for eg vert så sjøsjuk. Men med ein kajakk som både er stabil og tek sjøen fint gjekk det bra likevel. Godkjensla eg hugsar frå Romanyen er absolutt tilstades i Sportiven. Me like!

Så kjem vi over mot det det er kjekt å padle mellom. Jorge er litt instruktør og lokkar oss til å teste brottpadling mellom berg. Det er lenge sidan eg har gjort dette og lurer på om eg skal våge meg på det. Men til slutt må eg berre og lar det stå til. Adrenalinet går rett i fletta i det eg kliner til, men eg greide det! Og slik held vi på mellom alt som padlast mellom kan, heilt til vi nærmar oss grottene.

Snirkling mellom spektakulær geologi

Kule formasjonar!

Brottpadling ser lettare ut enn det er. Kim treff godt når sjøen kjem.

Eg nikoste meg i Sportiven. Timane gjekk utan eg vart sjuk - ei heilt fantastisk kjensle. Men det var på tide å komme seg vidare til grottene før svolten tok oss - vi skulle trass alt tilbake og. Litt spente var vi på om det var mogeleg å komme seg inn for det var mykje kraft i sjøen denne dagen. Til alt hell var bølgeretinga gunstig, så det gjekk akkurat, men ikkje flatt nok til å ta så mykje bilder...

Havsular i lufta under Rundebranden

Vatnet er faktisk så blått som på bilde

På veg ut att frå grottene

På heimvegen nytta Jorge høvet til å fiske meir. Resultatet vart heile 5 fine lyrar, og heldige meg fekk med ein heim - luksus! Vi var på sjøen i 4 heile timar denne dagen utan ein beinstrekk på land. Og det utan at eg vart sjøsjuk! Og den Sportiven - den likte eg knallgodt! Utruleg kjekk tur, og veldig kjekt å prøve seg med (forsiktig) brottpadling att. Så får vi sjå om det vert fleire høver til slikt.

Tilbake til start etter ein flott tur!

NDK Sportive. Om det no berre hadde regna pengar....

Jonsokfeiring ved padlehuken

Jonsokafta er ein av mine absolutt favorittkveldar, nesten på høgde med julaftan. På vestlandet og nordover har denne tradisjonen større fotfeste enn i andre delar av landet, og er ein tradisjon det er verdt å halde fast ved synes no eg. Men når det ikkje er noko bål å oppdrive i nærleiken får ein skipe til litt feiring sjølv. Så då tok eg like godt og sette opp ein klubbtur til padlehuken.

Vi var heile 8 stykk som la ut frå klubbnaustet Jonsokkvelden. Varierande skydekke og utrygt for regn, men vi kan no alltids sitte under tak. Turen ut er ikkje den lengste, men akkurat passe for anledninga. Vi skal trass alt rekke både båling, grilling og kaffikoking.

Framme ved padlehuken hadde dei fleste skyene fordufta og det lå vel tilrette for ei vellukka jonsokfeiring. Grillspyd og anna snack fann kjapt vegen fram til grillen, Anja hadde med ferske reker vi fekk smake på og Sigrid kunne by på sjokoladedessert til slutt. Det vart litt overspising kan du godt seie så det var ikkje om å gjere å forte seg ut på sjøen att ......

Tida gjekk fort og ambisjonen om å være tilbake ved klubbnaustet klokka 22 vart lagt til side. Årets lengste dag må då nytast til fulle! Så etter langt om lenge sette vi oss i kajakkane akkurat tidsnok til å få med oss solnedgangen. Raud himmel, flott lys og blikkstille!! Og omtrent beint kl 12 på minuttet, kunne vi stige i land att ved klubbnaustet.

Tusen takk til alle som ville feire Jonsok i lag med meg - you made my day!

Overnattingstur til Kråkøya

 Godt i gong mrd padling for sedongen er eg gira på meir tur etter Senja. Og Lene er på. To sjeler, ein tanke - vi vil på overnattingstur. Og Kråkøya - ei lita øy rett utforbi Leinøya lokkar. Den ligg litt vêrutsett til, og ilandstigning med kajakk er ikkje alltid like enkelt. Men  no er det sommar på Sunnmøre og det ligg an til å bli blikkstille og varme dagar.

Vi er fire damer som er klare for å legge avgarde ein fredagskveld (den 13. faktisk!!). Og så er det det store spørsmålet som alltid dukkar opp når varmen kjem: skal eller skal ikkje ha tørrdrakt? Det vert litt både og på gjengen. Eg likar ikkje trekk og går for lettkledd under så kan heller drakta takast av undervegs.

Lene H, Lene og Anne-Mette. Flott lys over Flåvær

Starten på Straumane

Roleg og fint oppover i Straumane

Så blikkstille som det kan bli!

Då var vi komme ove til Leinøya. Remøya rett forut.

Gjennom Nørdre Vaulen

Vi sig avgarde opp Straumane sommarkvelden. Det er ein utruleg flott kveld! Tempoet er lagom, vi pratar og kosar oss og før vi veit ordet av det er vi framme. Det er ikkje så ofte vi er her ute, og før vi går i land må vi rekognosere litt. Sist eg var her ute minst eg ei lita, steinete strand det var enkelt å gå i land på, men den var borte no. Alternativt er husken min dårleg for det er nokre år sidan eg var her sist.

Etter litt rekognosering finn vi ein stad der det er mogeleg (men ikkje enkelt) å gå i land. Det vert litt basking og tunge løft, men det går. Så er det å finne seg ein teltplass. Her har vore folk og telta helga før ser vi etter avtrykket i graset å døme. Ikkje så rart, for det er ein fin plass. Etter litt virring fram og tilbake finn vi kvar vår lille flekk å sette opp teltet på, før prat og natta.

Der! Kråkøya midt i bildet.

Fint å snirkle litt langs Kråkøya!

Ingen ting å seie på utsikta!

Neste dag vaknar vi til sol og varme. Det lovar godt! Eg og bacon på svaberg gjer godt, og så er det å baske seg utpå att før heimveg. Det vart ein roleg og fin tur heim att. Stilt både på land og til vanns. Og vel tilbake på Jensholmen att var vi alle einige om at det var ein fin tur!

Frukost.

Meir snirkling langs Kråkøya

Lene H blid og fornøgd!

Utover mot Runde

Og innover att.

Mot Herølya. Moltustranda på andre sida.

Herøy Gard og snart slutt på magisk tur!