Overnattingstur til Kråkøya

 Godt i gong mrd padling for sedongen er eg gira på meir tur etter Senja. Og Lene er på. To sjeler, ein tanke - vi vil på overnattingstur. Og Kråkøya - ei lita øy rett utforbi Leinøya lokkar. Den ligg litt vêrutsett til, og ilandstigning med kajakk er ikkje alltid like enkelt. Men  no er det sommar på Sunnmøre og det ligg an til å bli blikkstille og varme dagar.

Vi er fire damer som er klare for å legge avgarde ein fredagskveld (den 13. faktisk!!). Og så er det det store spørsmålet som alltid dukkar opp når varmen kjem: skal eller skal ikkje ha tørrdrakt? Det vert litt både og på gjengen. Eg likar ikkje trekk og går for lettkledd under så kan heller drakta takast av undervegs.

Lene H, Lene og Anne-Mette. Flott lys over Flåvær

Starten på Straumane

Roleg og fint oppover i Straumane

Så blikkstille som det kan bli!

Då var vi komme ove til Leinøya. Remøya rett forut.

Gjennom Nørdre Vaulen

Vi sig avgarde opp Straumane sommarkvelden. Det er ein utruleg flott kveld! Tempoet er lagom, vi pratar og kosar oss og før vi veit ordet av det er vi framme. Det er ikkje så ofte vi er her ute, og før vi går i land må vi rekognosere litt. Sist eg var her ute minst eg ei lita, steinete strand det var enkelt å gå i land på, men den var borte no. Alternativt er husken min dårleg for det er nokre år sidan eg var her sist.

Etter litt rekognosering finn vi ein stad der det er mogeleg (men ikkje enkelt) å gå i land. Det vert litt basking og tunge løft, men det går. Så er det å finne seg ein teltplass. Her har vore folk og telta helga før ser vi etter avtrykket i graset å døme. Ikkje så rart, for det er ein fin plass. Etter litt virring fram og tilbake finn vi kvar vår lille flekk å sette opp teltet på, før prat og natta.

Der! Kråkøya midt i bildet.

Fint å snirkle litt langs Kråkøya!

Ingen ting å seie på utsikta!

Neste dag vaknar vi til sol og varme. Det lovar godt! Eg og bacon på svaberg gjer godt, og så er det å baske seg utpå att før heimveg. Det vart ein roleg og fin tur heim att. Stilt både på land og til vanns. Og vel tilbake på Jensholmen att var vi alle einige om at det var ein fin tur!

Frukost.

Meir snirkling langs Kråkøya

Lene H blid og fornøgd!

Utover mot Runde

Og innover att.

Mot Herølya. Moltustranda på andre sida.

Herøy Gard og snart slutt på magisk tur!

Kveldstur i Eiksund

Målet mitt for i år er å få dreis både på skulder og padleform, og då må ein jo sjølvsagt padle, så eg fekk med meg Lene & Lene på tur ein kveld med finevær til Eiksund. For når det er finevær då bles det alltid meir enn kva eg likar, og Eiksund er eit av alternativa då. Dessutan har eg jo oppdaga at det er eit rett fint område å padle i.

Målet var å snirklepadle i Selvågane, stile over mot Måløya, runde øya og ete middag på Eika. Som sagt så gjort. Utover mot Selvågane passerte vi Toralfbuda som er ei relativt ny DNT hytte. Og der stod det tre glade padledamer og vinka til oss frå terrassen. Sjølvsagt måtte vi stoppe opp for ein padleprat - det er jo alltid kjekt.

Fin start i småbåthavna i Eiksund

Dagens mål - Måløya (passe navn...!). Laupsnipa i det fjerne.

Snirkling i Selvågane

Ved Måløya har eg berre vore ein gong, så eg har eigentleg ikkje greie på om det er fint å padle rundt den eller ikkje. Aust- og nordsida som er det ein ser frå Eiksund ser ikkje særleg spennande ut på avstand, og er det ikkje heller - bortsett frå eit lite sund som er fint å padle i. Men du verden kor fint det var når vi runda sørsida! Neste gong eg er her ute skal eg ta meg tid til å snirkle litt meir mellom holmane på veg over mot Eika, men denne kvelden lot vi fuglane få fred ig tok vegen rett over. Svolten byrja å gnage noko alvorleg, og beina hadde behov for ein strekk.

Runding av Måløya.

Innover att. Volda inst inne th

Over mot Eika

Pga av arbeid i Selvågtunellen kunne vi ikkje sitte ubegrensa lenge for å unngå å måtte vente så lenge på kolonnekøyringa. Men vi fekk i oss middag, kvilt skrotten og nytt kveldssola ein times tid. Vel ute i kajakkane att hadde det stilna aldeles, og siste biten innover gjekk på speilblankt hav. Det er stort sett alltid fint å padle uansett, men slike fløyelskveldar er det ingenting som slår.

Beinstrekk på land. Lene tv og Lene th :)

Klar for siste etappe

 Blikkstille snirkling langs Eika. 

Då var turen over for denne gong!

Vi kom på land akkurat tidsnok til å klare å sjaue kajakkane på taket, men padlebekledninga fekk være på heilt heim. Det kallar eg god timing! Flott tur i flott selskap, og kjekt dokke tok turen over fjorden ein fredag ettermiddag!

Påskepadling rundt Giske

Det byrjar å bli ei stund siden sist eg var utpå, og med mål om å få opp padleformen til sommaren er det ikkje meir enn tid og veg att. Giske rundt er ein alltid like fin klassikar, passe langt og lenge nok sidan eg har padla til at eg gidd å kave meg over fjorden. Litt grått og småsur nordavind, men Lene og eg er ved godt mot trass dårleg form. Her er det mogeleg å avbryte turen kor tid som helst og traske attende til bilen.

Roleg tempo er det som skal til i motvind med framleis dårleg skulder. Heldigvis er Lene i like dårleg form som meg, så det er null stress. Beinstrekk på land med sjokolade og appelsin (det er trass alt 2. påskedag) i Øydegardshamna må til. Her held Ocean Sound Rrecording Studio til så vi kallar stranda her berre for Stuidostranda. Synes eigentleg at vi kan få lov til å bli med på eit platecover ved høve, så det er berre å ta kontakt.

Runden rundt går fint form og skulder til tross. Vellukka oppkøyring til sommaren er konklusjonen, og vel tilbake i bilen kom regnet! Ikkje nokke å klage på mao! 

Tuppen og Lillemor klare for tur. Nesten likt kledd fro anledningen

Grått, men ikkje vått mot Godøya i dag.

Lene

Øydegardshavna - eller Studiostranda som vi kallar den

Lekre kajakkar? Platestudio i bakgrunnen.

Snart runda Giske

På glattisen

Så kom vi oss på skeiser i år og! Det såg lenge mørkt ut - men so klinka det til med minusgrader akkurat lenge nok til at isen la seg på Hjørungdalsvatnet i midten av februar. Då er det veldig greit å ha ein lokal helt til kollaga som kan komme med daglege rapportartar kor vidt isen er trygg eller ikkje.

Hjørungdalsvatnet er utruleg flott! Stort nok til at det tek si tid å gå ein heil runde, men lite nok til at det "skjer" noko heile vegen langsmed. Der er holmar og viker, furukoller, ur og siv. Mykje å sjå på under vegs med andre ord, og veldig vakkert.

Eg gler meg til å vise Lene vatnet ettersom ho ikkje har vore her før. Kollega Sveinung og ein kompis møter oss nede på isen - det er alltid kjekt å være fleire. Isen ser bra ut og når vi måler er det 12-15 cm tjukk stålis og evig trygg nok.

Stålis og Lene er klar!

Som vanleg tek det litt tid å venne seg til skeisene og balansekunsten vert ikkje betre med åra. Ungdommen fyk avgarde medan vi ikkje fullt så unge prioriterer helsa framfor fart. Isen syng medan vi går - vakre spiooooong`ar og skarpe smell. Det er noko naturstridig i å gå på blankt vatn, så litt skremmande i byrjinga heilt til ein vert van med det og trygg på isen. 

Også på skeiser gjeld det å snirkle seg mellom der det er mogeleg.

Etter ein liten oppvarmingsrunde slår vi følge med ungdommen til sørenden av isen. Her er det ei lita elv som er farbar på skeiser, og som Sveinung vil vise oss. Men under vegs slår forskertrangen til når store bobler i isen dukkar opp. Kanhende er dei sopass fulle av metangass at det brenn? Fyrstikka får eit ekstra blaff når vi tek hol på isen, men den heilt store flammen uteblir. Men artig lell!

Det er kult med bobler i isen.

Så tek vi oss ein tur oppover "elva" til Sveinung. Assosiasjonar til "Overfloden" og Brødrene Dahl kjem fort. Elva slyngar seg innover marka delvis skjult av vegetasjonen langsmed så det er ikkje lett å sjå kor den endar. Og med fire vaksne oppå slepp isen tak i elvebredden med eit drønn og spenniga stig eit hakk. Ikkje at det er spesielt djupt her (lovar Sveinung), men vi hadde ikkje akkurat planlagt for å vasse...Heldigvis var isen så tjukk at den ikkje braut sund i tillegg så vi slapp å bli våte.

Dritkult å gå skiser innover markene!

Etter miniekspedisjonen oppver "Overfloden" byrja beina å få nok. Telefonen tok kvelden så det vart heller ikkje fleire bilder og dagslyset var i ferd med takke for seg. Ein flott tur vart det uansett, og veldig kjekt å få seg ein tur på skeiser!

Takk fore turen, og så er det å håpe på is til neste år og :)

Fine dagar i Nordvest

Dag 1 - på leit etter teltplass

Lene og eg er på padlesafari på Nordøyane - altså øyene som ligg nord for Vigra og Ålesund. Planen er å utforske den nordligaste delen, nemleg området nord for Finnøya. Men planar er ein ting, kva som er mogeleg er noko anna. Det bles rett og slett for mykje. Kva gjer vi då? Vi kan alltids gå oss ein tur og så reise heim att, evt. satse på betre padleforhold neste dag. I såfall må vi finne ein dugandes teltplass for kvelden - ikkje alt for langt frå bilveg og i le for nordavinden.

Det er lettare sagt enn gjort. Det er ingen ting å finn på korkje Lepsøya eller Haramsøya. Anten er der hus, hytter eller så er det naturvernområde. Kva gjer vi no? Reiser heim? Tek inn på ei rorbu? Og kor er det i såfall best å telte med tanke på padling dagen etter? Vi treng mat før vi er beslutningsdyktige og returnerer til Lepsøya der vi sette att eine bilen.

Lunsj i det fri mens vi funderer på kva vi skal gjere

Etter litt mat og blodsukker på veg opp, konkluderer vi med at resten av dagen får nyttast til fots. Det bles godt, men været er likevel for fint til å ikkje nytast. Ute på Haramsneset har eg sett bilete av ei kul grotte attmed sjøen, og ettersom vi er i nærleiken dreg vi dit. Nøyaktig kor denne grotta er veit vi ikkje, så vi køyrer til endes av vegen og går langs fjøra og leitar. Under vegs finn vi mykje artige steinformasjonar.

Jettegryte på jettegryte

Det er sterke krefter i sving som formar fjell på dette viset

Ser du trollkjerringa?

Det vert litt klyving langsmed berga, og vi er litt spente på om vi finn fram. Men jaggu - til slutt finn vi ei ørlita sprekk i fjellet der det må være. Det er omtrent maks flo og uråd å få seg ein kikk utan å verte blaut. Men framsynte som vi var tok vi på oss sko og tøy som toler å bli vått. Eg vassar ut til knes, men når bårene slår inn i grotta rekk vatnet plutseleg opp til stussen, og eg er ikkje halvegs inne ein gong. Vi gir oss på det og ruslar ut til lykta ytterst ute på neset og returnerer heller eit par timar seinare når sjøen har trekt seg litt meir attende. Neste gong får vi time det litt bedre, men det var absolutt verdt eit besøk. Sagnet fortel at denne grotta var kyrkja has Bård i Neset - ein rørsleg og sterk kar. Du kan lese meir om Bård i Neset her her og forteljinga som ligg bak dei kule steinformasjonane vi såg.

Kyrkja has Bård i Neset på flo sjø.

Her har sjøen falle litt, men ikkje maks fjøre enno

Kvelden nærmar seg så det er på tide å finne ein høveleg teltplass til natta. Vi leitar vidare på Skuløya/Flemsøya (ingen grunn til å verte einige om eit navn....!) og Fjørtofta før vi gir oss i Mykjebusthavna på Harøya. Vi har sett ein og anna plass der det kaaanskje går å sette opp eit telt, men ingen ting som peikar seg ut. Til slutt finn vi oss ein høveleg plass i ei båthamn i le for nordavinden og kan ta kvelden.

Dagens teltplass med utsikt til morgondagens padlemål

Lene i solnedgang

Dag 2 - Uksnøyholmane

Vinden gir seg ila natta, og eg vaknar til blikkstille hav og sol! Yr er på vårt lag, så det teiknar til å bli ein fin padledag. Og det vert det! Etter ein lang frukost og kaffi på perkulator, gjer vi oss klare til dagens turmål, nemleg til Uksnøya oh holmane ikring.

Kaffi er best på perkulator! 

Uksnøya er den einaste av øyene her ute som har vore busett, men det er eit vell av øyer og skjer her ute som til saman dannar ein skjerma lagune. Her er mykje å padle mellom, men det er grunt og kor det er mogeleg å padle varierer med flo og fjære. Vi startar med straumpadling (artig) på veg ut til Måværet, siktar oss vidare inn på Høgværholmen, snirklar litt rundt omkring før vi finn ein fin plass å gå i land. Her er aldeles nydeleg. Det er grunt over alt på innsida og liknar til forveksling på bilder frå Helgelandskysten. Vi et, badar og kosar oss og nyt det som er av sommarkjensle.

Her kan vi såvidt skimte husa uteb på Uksnøya i bakgrunnen. 

Lekkert smekkert! Øyhopping Sunnmøre-style

Ut å smake på storhavet

Kven treng å dra til Helgelandskysten når vi har det i eige fylke?

Ukjent bergart, men dei raude flekkane er granat.

Endeleg litt sommar og nakenbading.

Medan vi har kost oss på land har det flødd sopass mykje at det no er mogeleg å padle rundt sjølve Uksnøya. Her har truleg budd folk heilt frå middelalderen. Opphaveleg var det eit bruk her, seinare vart det del i to. Dei hadde både melkekyr, sauer og hest, dyrka korn, dreiv med fiska. Sal av hummer og smør gav inntekt og losverksemd var ei god attåtnæring. Dei var relativt godt stilt dei som budde her! I dag er det villsauer her ute, og husa på øya vert framleis teken godt vare på.

Knutgarden. Huset er i mur og eit sokalla Smith-hus

Det går akkurat å runde Uksnøya på nordsida i kajakk på flo sjø

Rasmusgarden - her driv dei med villsau.

Med floa vert det mogeleg å padle enno fleire stader

Etter å ha sosa rundt på innsida, tek vi utover til Marøy som siste post på turen. Og på vegen kjem vi over ein sel som plaskar og leikar. Han held på ei lang stund før vi vert oppdaga og forsvinn. Ikkje akkurat lett å få dokumentert, men eg gjer no eit forsøk.

Det ER faktisk sel som plaskar!

Siste stopp før vi padlar attende - Marøy tv, Harøya th

Attende til start!

Trass i endring av planar trur eg vi må seie oss fornøgde med turen. 16 km totalt vart det og vi var heldige med været. Eg fekk padla i eit område eg er aldeles ukjend i sjøl om det berre er eit steinkast heime frå. Og her er framleis mykje å utforske. Som sagt ikkje heilt lett å finne teltplass med bil som utgangspunkt, men tenkjer at det vert lettare med kajakk. Berre det ikkje bles for mykje då, altså!