Ein runde rundt Runde

 Kim og eg har planar om organisert tur i samband med Sjønær 2025 (kom!kom!)og før ein slik tur, må ein bli litt betre kjend - både med kvarandre og området ein skal padle i. Kim har ikkje padla ved Runde før så denne gongen var det eg som var kjentmann og guide. Det er noko med å ikkje ha padla veldig mykje i rufsete forhald dei siste åra, og samstundes være den som skal ha kontroll på kor det er best å padle, kor det er grunner etc i eit område som kan være krevjande. Litt nervøs før start mao.

Fin start og relativt roleg. Foto: Kim

Men som alltid - det går helst bra! Litt mykje sjø til den heilt store snirklinga mellom dei flotte steinformasjonane under Lundeura - eg er rett og slett for rusten.  Og padling inn i grottene utgjekk uansett, det skal ikkje mykje sjø til før det vert farleg. Men er var nok og litt pinglete denne gongen.

Det var mykje lundefugl på vatnet som vi prøvde å unngå, med det resultat at vi padla litt for longt frå land til å sjå grottene så godt, men flott var det uansett. Kim var strålande fornøgd både med landskap og sjøgang (det er jo litt kjekt), og det gjekk greit fram til fyret med passe mykje bølger.

Litt humpetitten inn mot fjellet, men det vises sjølvsagt ikkje på bilde. Foto: Kim

Pga fuglane havna vi litt vel langt frå land. Foto: Kim

Ved fyret - og sjøen har roa seg betrakteleg. Foto: Kim

Måyye låne dette blete av Kim og. Pittoreskt og vakkert.

Etter ein velfortent beinstrekk og mat i skrotten ute ved fyret dukkar det sjølvsagt opp kjektfolk! Audhild m/familie har gått landvegen over, som og er ein fin tur å ta. (Turistforeningen står for drifta av bygningane her og det er mogeleg å overnatte for ein relativt rimeleg penge). Vi har det med å treffe kvarandre på dei mest usannsynlege stader, det er jo litt vittig. Vi rekk ein kjapp update på tingenes tilstand før vi må legge utpå att før det skal blåse opp.

Middag i det fri og forsmak av sommar.

Strekket frå Runde forbi Goksøyr og tilbake til start er ikkje like dramatisk og spennende som på andre sida. Vi vurdere og diskuterer alternative turar på Sjønær og er skjønt einige. Vær og vind bestemmer, og er det uråd å padle ved Runde, fins det monge andre flotte alternative turar som ikkje er like utsett.

Herleg gjensyn med tidligare nabo og turkammerat!Foto: Audhild

Klart til avgang. Foto: Audhild

Det er litt komlete å komme seg på og av land med kajakk inne i havna

Eg har framleis litt å gå på reint padlemessig, for dei siste to kilometrane var seige. Kim noterer 16,24 km når vi stig på land, og eg er fornøgd både med eigen innsats og kjempetriveleg selskap! Eg reiste i frå kamera denne gongen, så alle bileta denne gongen er lånt av Kim og Audhild.

Takk for turen Kim!! Foto: Audhild

Rundtur Leikong-Kjeldsund

Godt i gang med med å få opp padleformen er eg ganske gira på å få fleire kilometer på vatnet. Det er finevêr og lite vind, og Flåvær lokkar der ute! Turinvitasjon vert sendt ut og heldigvis er folk gira på tur. Men som alltid - når det har vore fint vêr fleire dagar i strekk så kjem havtåka brått på og Flåvær utgår.... 

Dei som held til i indre strok har ikkje mykje lyst utover i skoddehavet, og vi som held til i ytre synes fjordpadling i Ørsta er lite forlokkande. Men vi vil jo ikkje padle i tåka heller. Kjeldsund er litt lite, Eiksund har eg akkurat vore i, så kva er alternativet då liksom? Merete og eg grunnar litt på det, heilt til Merete foreslår at vi kan padle frå Leikong til Kjeldsund og tilbake, det vert ein akkurat passe lang tur!

Og som sagt så gjort. Det vart ein fantastisk tur i strålande kveldssol og godt selskap. Tåka heldt seg i ytre strok, vinden stilna heilt av i kveldinga og det vart skikkelig zen-kjensle og godt for sjelen. Og eg fekk ein ny tur inn på Lista mi som jo alltid er kjekt. Overraskande fin, og om ein synes berre Kjeldsund vert for kort så kan eg anbefale denne varianten!

Tusen takk for turen - sjåast snart på vatnet att!!

Ved Leikong. Ulsteinvik i det fjerne.

Det blir litt snirkling ved Leikong og - her ved Nykreimsholmen

På leit etter eit kvileskjèr

Midtsommartendenser i mai!

Snirkling ved Furøya

Langs Kjeholmen

Snirkling i Kjeldsund

Det er s lekkert, så lekkert!

Seglmerket i Kjeldsund. På retur.

Leikong

Kveldssol i retning Rovdefjorden

Snartur rundt Kvitøya

 

Om ein skal komme seg i padleform, då må ein padle ikkje sant? Og når været er litt surt med vind og regn og ingen vil bli med, då er det berre å ta seg ein tur åleine. For mest mulig trygg ferd, la eg turen i skjerma farvatn frå Klubbnaustet og innover mot Kvitøya. Men for å få nok kilometer i skrotten tok eg runden rundt Nautøya først.

Klar!

Halvvegs rundt Nautøya. Flåvær i det fjerne

Mot Stokksund

Sokksundet

Kort pause på Kvityøya.

Motvind på heimvegen. Snart framme ved Gullura.

Tilbake i Stokksundet att.

To fine blåe. "Naaløye" heiter den store.

Snart tilbake til start

Det er ikkje spesielt myje å rapportere om frå ein slik tur. Eg hadde ein pause på 10 minutt på Kvitøya før eg sette meg i kajakken att. Og då kom sjølvsagt motvinden som var meldt. Men det gjekk eigentleg heilt greit. Og då er vel det meste sagt om den turen! Som vart på 14,8 km og padleforma byrjar å komme seg!

Lyngstøylvatnet

 Noko må eg ha gjort rett som mamma når avkommet har byrja med fridykking og blitt hekta. Når ho i tillegg spør mor om å bli med er det ekstra kjekt. Og når ho etter den første turen med meg ikkje har gitt meg opp men spør om eg vil være med å dykke i Lyngstøylsvatnet og - jau då boblar det litt ekstra av glede i skrotten. Lite Disney Channel og mykje naturvitenskapeleg TV-titting, samt Ole Brumm-turar i skog og mark har endeleg gitt uttelling.

Eg må innrømme eg var skeptisk. Ikkje kjende eg dei andre som skulle være med, ikkje har eg dykka noko særleg og ikkje held eg så lenge ut i kaldt vatn. Men som før - mas og gnål til mor gir etter funkar no og. Liisa frå den lokale fridykkarklubben skal også med - det kjennes jo litt betryggande, sjølv om eg ikkje kjenner ho.

Litt sliten etter gårdagens padletur og seint i seng, er det berre å bryte seg opp att tidleg på morgonen. Det er aldeles strålande vær! Litt kjølig, men ikkje ei sky på himmelen og stilt og fint! Vi møter Liisa i Volda, tek ein kjapp helse på runde, før vi må hive oss rundt for å rekke ferga frå Sæbø. Det er så vakkert så vakkert over mot Sæbø. Det grønast i liene og Hjørungfjorden viser seg frå si beste side.

Vi vart teken i mot med eit stort smil frå gjengen i Team Puffin. Det var dei som inviterte til tur, og som tok både regi og ansvar for sikkerheit. Med røynde dykkarar som turleiarar og kjekke folk kjenner eg at eg slappa litt meir av. Phu!

Kristine og Liisa klar for tur til seters under vatn. Litlehornet i bakgrunnen.

Og for ei oppleving!! Vi svømte over skog og gamle tufter - heilt magisk. Her har tida stått stille heilt sidan raset dundra ned fjellsidene og dempe opp elva i 1908. Vakkert og spøkelsesaktig. Og j....kla kaldt! Fjellvatn tidleg på våren er ikkje veldig behageleg så det vart litt hjernefrys.

Ein skigard kan ikkje leva evig veit du, men ein steingard kan!

Eine brua under kjerrevegen kan skimtast ca 10 m lenger ned...

Kristine stakk etterkvart av med kamera til mor og hang med dei som var litt meir erfarne, medan Liisa og eg tok oss tilbake innover mot dei gamle tuftene attmed land. Eg fekk ikkje til å dykke så mykje denne gongen (heller) - haudet holdt på å eksplodere - men det var veldig kjekt å snorkle og, så får heller ferdigheitene bli betre etterkvart. Og ettersom eg ikkje lenger hadde kamera for handa har eg fått låne nokre bilete frå Liisa. Som forøvrig er fotograf (kor heldig var ikkje eg!!):

Foto: Liisa

Foto: Liisa

Foto: Liisa

Som sagt - Kristine stakk av med kamera og fekk knipsa nokre bilder borte i skogen. Neste gong kjem eg meg kanskje bort dit eg og.

Brua på nært hald. Støvsky etter ein som har svømt under.Foto: Kristine

Foto: Kristine

Akk so vakkert! Foto: Kristine

Sjølv om eg stort sett berre snorkla var dette ei utruleg kjekt oppleving! Og vi var heldige som hadde røynde folk med oss som hadde vore her før. For det er nokre hensyn å ta. Attmed vegen ved grinda står det eit informasjonsskilt - les det før du hoppar uti! Det er nemleg ikkje alle stader i vatnet du har lov å dykke. Pga trea er det lett å hekte seg fast med liner - så det er ikkje lurt å ha med. Botnen er mudrete og difor ver sikta vert fort dårleg om du symjer mykje langsmed.  Unngå og å komme borti trea - det er lett å brekke av greiner og det skal ikkje mange uvørne dykkarar til før heile skogen er rasert. Så om du er litt forsiktig når du symjer i skogen og er merksam på kor du har finnane dine (dei er lengre enn du trur) øydelegg du ingen ting. Og det er jo kjekt for dei som kjem etter. Avhengig av nedbørsmengden varierer det og kor god sikta er, så her kan det være lurt å forhøyre seg med lokale folk.

Alt i alt veldig kjekk tur altså, og veldig kjekt med ny dykkebuddie Liisa! Vi får satse på at det blir nokre fleire turar i lag utover sommaren!!

Kveldstur i Eiksund

Målet mitt for i år er å få dreis både på skulder og padleform, og då må ein jo sjølvsagt padle, så eg fekk med meg Lene & Lene på tur ein kveld med finevær til Eiksund. For når det er finevær då bles det alltid meir enn kva eg likar, og Eiksund er eit av alternativa då. Dessutan har eg jo oppdaga at det er eit rett fint område å padle i.

Målet var å snirklepadle i Selvågane, stile over mot Måløya, runde øya og ete middag på Eika. Som sagt så gjort. Utover mot Selvågane passerte vi Toralfbuda som er ei relativt ny DNT hytte. Og der stod det tre glade padledamer og vinka til oss frå terrassen. Sjølvsagt måtte vi stoppe opp for ein padleprat - det er jo alltid kjekt.

Fin start i småbåthavna i Eiksund

Dagens mål - Måløya (passe navn...!). Laupsnipa i det fjerne.

Snirkling i Selvågane

Ved Måløya har eg berre vore ein gong, så eg har eigentleg ikkje greie på om det er fint å padle rundt den eller ikkje. Aust- og nordsida som er det ein ser frå Eiksund ser ikkje særleg spennande ut på avstand, og er det ikkje heller - bortsett frå eit lite sund som er fint å padle i. Men du verden kor fint det var når vi runda sørsida! Neste gong eg er her ute skal eg ta meg tid til å snirkle litt meir mellom holmane på veg over mot Eika, men denne kvelden lot vi fuglane få fred ig tok vegen rett over. Svolten byrja å gnage noko alvorleg, og beina hadde behov for ein strekk.

Runding av Måløya.

Innover att. Volda inst inne th

Over mot Eika

Pga av arbeid i Selvågtunellen kunne vi ikkje sitte ubegrensa lenge for å unngå å måtte vente så lenge på kolonnekøyringa. Men vi fekk i oss middag, kvilt skrotten og nytt kveldssola ein times tid. Vel ute i kajakkane att hadde det stilna aldeles, og siste biten innover gjekk på speilblankt hav. Det er stort sett alltid fint å padle uansett, men slike fløyelskveldar er det ingenting som slår.

Beinstrekk på land. Lene tv og Lene th :)

Klar for siste etappe

 Blikkstille snirkling langs Eika. 

Då var turen over for denne gong!

Vi kom på land akkurat tidsnok til å klare å sjaue kajakkane på taket, men padlebekledninga fekk være på heilt heim. Det kallar eg god timing! Flott tur i flott selskap, og kjekt dokke tok turen over fjorden ein fredag ettermiddag!