Long time no sea!

Det er lenge sidan eg har padla av ymse årsaker, men no var det dags for ein tur. Eg fekk lokka med meg Mildrid og Aili som heller ikkje har padla på ei stund. Ingen høge ambisjonar for turen mao. Tur ut til Borgarøya, pause og så attende. Ein fin og passe kort tur

Som vanleg starta turen på Osnessanden. Eg var litt spent på om eg kom meg opp i kajakken i det heile, og ikkje minst korleis padlinga kom til å gå. Men etter litt krangling med spruttrekket kom vi oss til slutt avgarde.

Mildrid og Aili klar for tur!

Det var nydeleg vær og vindstille - skikkeleg kald og klar vårluft. Og veldig kjekt å være på vatnet att, sjølv om padlemuskulaturen har visna litt bort siste året, og vondtar både her og der set begrensningar på kor langt og kor fort

Kryssing over mot Håkonsholme.

Håkonsholmen

Ettersom forhalda var bra valgte vi å gå på utsida av Hatløya og inn mot Borgarøya frå sør. Litt småskvalpete, men det er det alltid her. Vi tok oss god tid, og snirkla litt inn og i mellom.

Turen på yttersida gjekk fint, kroppen fungerte sånn nokkenlunde, men padlekondisen er såpass laber at det gjorde godt å komme fram til Borgarøya. 

Glimt utover mot Flø th.

Snirklepadling på utsida av Hatløya

Framme på Borgarøya

Vi fann oss ein lun krok i sola på baksida. Aili baud på tørka reinsdyrhjarte og kaffi. Turen ut hit var ikkje berre fordi eg hadde lyst på kosetur. Eg har nemleg lova bort å ta ein overnattingstur her for klubben (Herøy Kajakk Klubb)om ikkje så lenge. Då er det greit både å få rekognosert litt og få testa ut padleformen. Eg hadde eigentleg tenkt å bli bra innen den tid, men så har skrotten slått seg heilt vrang så eg byrja å bli bekymra. Difor var det godt å få sjekka ut om tur i det heile let seg gjennomføre. Men akkurat den biten skal nok gå greit. Etter litt tyt og passe lang pause, var det på tide å sni nasen heim att.

Tørka reinsdyrhjerte. Nydelig godt!

Klar for returen!

Tilbake til Osnessanden att!

Vinden som yr.no hadde lova på returen kom, og det vart litt sidebølger siste biten. Litt krevjande for ferskingen Aili, men ingen gjekk rundt og alle kom til land like heile. Det er ikkje ofte eg nyttar grønlandsåre når det er såpass uroleg sjø, men det gjekk faktisk heilt strålandes det og!

Takk for turen - vonar det ikkje vert så himla lenge til neste gong!