Vårleg på Grasøyane

Eg er i siget, det er vår og gode meldingar. Fyr nr. 3 på kort tid. Fredningstida på Grasøyane er rettt rundt hjørnet- det er no eller i slutten av august. Mildrid, Lene, Odin og eg legg ut frå småbåthamna på Flø. Det er mildt i været og lukta av sjø er uimotståeleg slik den berre er på denne tida.

Vi legg kursen mot holmane sør for Grasøya for å sjekke ut selkolonien der. Dei var i fåtal og litt skaptiske- men vi såg dei. Det held. Pause ved fyret. Lene har nøkkel og vi får omvisning i både i voktarbustad og i sjølve fyret. Dei siste åra har det vorte lagt ned mykje arbeid i å sette i stand voktarbustaden, og fin har den blitt! Synd så få får sjå. Fyra er ei viktig del av historia vår, men når ingen lengre bur her tek forfallet fort over slike stader. Då er det bra at nokre av dei vert behandla fint.

Sola varmar. Lene byr på kake og jordbær. Vinden som er meldt kjem ikkje. Livet er i grunn heilt OK akkurat no, akkurat her. Fløyelshav på vegen heim. Alt er akkurat så fint at eg tenkjer det er på tide å komme seg i vatnet att når vi er tilbake i havna. Kjenne på kor kaldt kald sjø kjennest. Wet-wxit vart til rulleforsøk og wet-exit. Kaldt, men kroppen hugsar visst. Avslutta med eigenredning- fekk til det og! Godt å kjenner at eg er i siget att! Trur eg.........